ଢାଳିଥିଲି ଏତେ ଲୁହ
ଦିନେ ହେଲେ ସିଏ ବୁଝି ପାରିଲାନି
ମୋ ଛାତି ତଳର କୋହ ।।
ଏଇ ସେ ବରଷା ଯାହା ପାଇଁ ଦିନେ
ସାଜିଥିଲି ବଇଶାଖ
ନିଜେ ଜଳିଜଳି ସାଇତି ଥିଲି ମୁଁ
ତା' ପାଇଁ ଯେ କେତେ ସୁଖ ॥
ପୋଡ଼ି ଗଲାବେଳେ ମୋ ମନ ବଗିଚା
ଭିଜାଏ ସେ ଆନ ଦେହ
ଦିନେ ହେଲେ ସିଏ ବୁଝି ପାରିଲନି
ମୋ ଛାତି ତଳର କୋହ ।।
ଜାଣିତ ନଥିଲି ପ୍ରୀତିର ଆଘାତେ
ଜହ୍ନ ହୋଇ ଯାଏ ଚୁନା
ପିତଳ ପାଲଟେ ଲୋକ ଅପବାଦେ
ଆଉଟା ତରଳ ସୁନା
ପୂରି ଗଲାପରେ ଅଭିଳାଷ ଏଠି
କେହି ତ କାହାରି ନୁହଁ
ଯେଉଁ ବରଷାକୁ ପାଇବାକୁ ଯାଇ
ଢାଳିଥିଲି ଏତେ ଲୁହ ।।
ନୂଆଗାଁ, ଶିଙ୍ଗାଖୁଣ୍ଟା, ସୋର, ବାଲେଶ୍ଵର
ଦୂରଭାଷ - ୮୧୧୭୮୦୫୯୫୯
