କି ଉନ୍ମାଦନା ଅଛି ବଞ୍ଚିବାଠୁ
ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇ ମରିବାରେ ?
କାହାଠୁ ଖୋଜିବି ଏଇ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର
ମାତ୍ର କେତେ ଘଣ୍ଟା ପାଇଁ
କର୍ଫ୍ୟୁ କୋହଳ ବେଳେ ?
ଯିଏ ଯା’ର ସଂଗ୍ରହ କରନ୍ତି
ଔଷଧ, ପରିବା, ପଥି
ତର ତର ଖୁବ୍ ତରତର
କଣ ନାଇଁ କଣ ଘଟିଯିବ
ଆକ୍ଷି ପଲକରେ ।
ମୁଁ ଆଉ କିଣିବି କଣ ?
କାହା ପାଇଁ ?
ମୋ' ଘରର ସବୁ ଲୋକେ
ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହଣା ହୋଇ
ମୋ' ଆଗରେ ନିଆଁରେ ପଡିଲେ ।
ମୁଁ କେମିତି ଲୁଚି ଲୁଚି
ଖସିଲି ସେଠାରୁ
କାହିଁକି ବଂଚି ରହିଲି
ଏତେ ସବୁ କ୍ଷୟ କ୍ଷତି ପରେ ?
ଜାଣେ,
ଏମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଅନେକ
ପହଂଚି ପାରିବେ ନାହିଁ ନିଜ ନିଜ ଘରେ,
କିଏ ପହଞ୍ଚି ଦେଖିବ ଘର ନାହିଁ
ମିଶିଚି ମାଟିରେ,
ଯଦି କା’ର ଘର ଥାଏ
ତା’ଭିତରେ ପଡିଥିବ ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ଶବ
ବିକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବରେ ।
ମୁଁ ଖାଲି ଦେଖୁଚି
ଜୀବନ କେମିତି ଝଲମଲ କରେ
ସେଇମାନେ କିଣୁଥିବା ମହମବତୀରେ !
(ତାଙ୍କ "ରକ୍ତଶସ୍ୟ" କବିତା ସଂକଳନରୁ । ଚିତ୍ର - ମାନମୟୀ ରଥ)
ଅଧ୍ୟାପକ, ଇଂରାଜୀ ବିଭାଗ
ଶାସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ମୃତି ସ୍ନାତକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ବାଲିପୁଟ, ପୁରୀ