ଚୁପିଚୁପି କହି ଚାଲିଛୁ କଥା
ଗୋଡ ଦେଇଛୁ ଲୁଚାଇ
ଲୁଚିଲୁଚି କ୍ଷୀର ପିଉଛୁ ମଉନେ
ପଚାରିଲେ ମୁଣ୍ଡ ଦେଉ ହଲାଇ ॥
ଆଡୁଆ ସୁତାର ମୁଁହ ତ ଅଛପା
ଖୋଜି ଖୋଜି ଯାଏ ପରାଣ
ତଥାପି ଲଢିଛି ଲଢୁଥିବି ମୁହିଁ
ପଡୁପଛେ ଯେତେ କଷଣ ॥
ଯେତେ ଗୋଡ ଘସିଲେ
ତୁଠ ପଥର ଯାଏନା ଘୁରି
ସହୁଛି ଏମିତି ସହିବି ସବୁ
ଅନ୍ତର ଯାଉ ପଛେ ଜଳି ॥
ଚକଚକ ଦୁନିଆ ଅଳିକ ସଖୀ
ପ୍ରେମ ସତ୍ୟ ସନାତନ
ଜନମ ଜନମର ଅବିଛିନ୍ନ ଡୋର
ନହେଉ କେବେ ମଳିନ ॥
ଜମ୍ବେଶ୍ଵରପୁର, ବାଲେଶ୍ଵର
ଦୂରଭାଷ - ୯୩୩୭୬୮୧୫୨୪
VOL.IX, ISSUE.VI, JUNE-2025
Published By Banamallira Mahak
ପ୍ରକାଶିତ ଲେଖାଟି ଯଦି ପଢି ସାରିଛନ୍ତି, ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଏଠାରେ ନିଶ୍ଚୟ ରଖନ୍ତୁ ।