ତୁମେ ଛୁଇଁଦେଲେ ଦିନ,
ମୁଁ ଦେଖେ ସପନ ରାତିର ଜହ୍ନରେ
ତୁମେ ଦିବା ସ୍ୱପ୍ନେ ମଗ୍ନ ॥
ମୁଁ ଦେଖେ ଢେଉରେ ତୁମରି ମୁହଁକୁ
ତୁମେ ଦେଖ ସରସୀରେ,
ଚହଲା ଜଳର ତରଙ୍ଗ ଭିତରେ
ଖୋଜି ବୁଲ ଅଯଥାରେ ॥
ତୁମ ଘର ରାସ୍ତା ଭାରି ଅନ୍ଧାରିଆ
ଆମ ରାସ୍ତା ଜହ୍ନଭରା,
ସୁନେଲୀ କିରଣ କରେ ଝଲ ମଲ
ତୋଫା ଆଲୁଅରେ ପରା ॥
ମୋ ଛାଇ ପଡ଼ିଲେ ବାଟ ସଫା ହୁଏ
ତୁମେ ଦେଖ ପରା ନିତି,
କେମିତି ଭୁଲିଛ ଏତେ କଥା ସବୁ
କଟିଥିଲା କେତେ ରାତି ॥
ମନେ ନାହିଁ କିଆଁ ଶ୍ରାବଣ ବର୍ଷାରେ
ଭିଜି ଭିଜି ଆସୁଥିଲ,
ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ପଣତରେ ମୋର
ଓଦା ମୁହଁ ପୋଛୁଥିଲ ॥
ପିଲାଳିଆ ବୁଦ୍ଧି ଏବେବି ଯାଇନି
ଅଝଟ ଚଗଲା ହୁଅ,
ନଈ ପଠା କୂଳେ ପାଉଁଜି ହଳକ
ରାଗରେ ଫୋପାଡି ଦିଅ ।।
ବାଲେଶ୍ଵର, ଓଡିଶା
