ଭେଟିଲି ମଦିରା ଆଳୟ,
ପିଆଲା କାମିନୀ ମାର୍ଶିଆ ସୁରେ
ଜୀବନେ ବାଜିଲା ମଳୟ ।
ଛଇଲି କୋଠିରେ ମହୁଲି ଭାଟିରେ
ଥିଲା ସିନା ପ୍ରତାରଣା,
କାପାଳିକ ସାଜି ମନ୍ତରକୁ ହେଜି
କଲି ପାପ ନିରାଜନା ।
ସାକ୍ଷୀ ଥିଲି ବାରେ ହେଲି ଆଉଥରେ
ବାରୁଣୀର ସଉଦାଗର,
ଢଳି ଢଳି ମିଛେ ଫେରୁଥିଲି ପଛେ
ସାଥେ ଥିଲା ଉପହାର ।
ଅଚାନକ ସାକୀ ଫେରାଇଲା ପାଦ
ମୁଁ କାହିଁ ଅଟକି ଅଛିତ !
ଗୋପନ ଗୀତର ଗୁଞ୍ଜନ ଧୀର
ମୁଁ ମୁସାଫିର ଚକିତ !
ମଦିରା ମନ୍ତର ଭାମିନୀ ଅଧର
ଛୁଇଁଥିଲା ଯେତେଥର,
ପଚାରିଲି ଠାରି ହୃଦୟକୁ ମାରି
ହୃଦୟକୁ କାହିଁ ହର ?
ଭାଷ୍ୟରେ ତା'ର ଶିଞ୍ଜନ ଶର
ହାସ୍ୟରେ କିଛି କୋହ,
ଚରଣ କ୍ଳାନ୍ତ ଦେଲା ଇଙ୍ଗିତ
ନଥିଲା ଶାନ୍ତ ଓହୋ ।
ସର୍ପି ତ ଦେଲି ସବୁ ଅର୍ଜନ
କିଣିନେଲି ସାକୀହୀରା,
ନିଜେ ଜଳିଗଲି ଜଳନ୍ତା ଜହ୍ନ
ସିଏ ହେଲା ଗୋଟେ ତରା ।
ଲକ୍ଷ୍ମୀକାନ୍ତ ପାଢୀ, ଜୟପୁର, ଓଡିଶା
