ଶ୍ରୀୟା ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ - ସୀମାଞ୍ଚଳ ଖଟୁଆ

0
ନଗର ବାହାରେ ଘର ଯେ ତାହାର
ନାମ ଶ୍ରୀୟା ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ,
ସେବାରେ ତାହାର ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଲେ
ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର ପାଟ୍ଟଶାଣୀ ।

ନଥିଲା କି ଶିକ୍ଷା ଧନ ଦଉଲତ
ସହଜେ ଅଛବ ଜାତି,
ତଥାପି ତାହାର ହୃଦୟ ନିର୍ମଳ
ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ସେବାରେ ମତି ।

ମାର୍ଗଶିର ମାସ ଗୁରୁବାର ଜାଣି
ଶଯ୍ୟାକୁ ତତ୍ପରେ ଛାଡ଼ି,
ଏକବର୍ଣ୍ଣି ଗାଈ ଗୋବର ଆଣିଣ
ଘରକୁ ଥିଲା ସଜାଡ଼ି ।

ଅରୁଆ ଚାଉଳ ତୁରନ୍ତ ବାଟିଣ
ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପାଦପଦ୍ମ ଚିତା,
ପୂଜାର୍ଚନା କଲା ମହା ଆନନ୍ଦରେ
ହୋଇ ସ୍ନାନ ଶୁଚିବନ୍ତା ।

ଶୁକଳ ଧାନକୁ ମାଣରେ ପୂରାଇ
ଚନ୍ଦନ ସିନ୍ଦୁର ଦେଇ
ଧାନବେଣ୍ଟି କରି ଯତନେ ରଖିଲା
ପାହିଲି ମାଣରେ ନେଇ ।

ଚୁଳ ମୂଳା ଆଖୁ ନଡ଼ିଆ କଦଳୀ
ଋତୁ ଫଳକୁ ସମର୍ପି,
ଧୂପ ଦୀପ ସହ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସୁମନ
ଭକ୍ତିରେ ଦେଲା ଅରପି ।

ଥିଲେ ଧନବନ୍ତ ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ଦମ୍ପତି
ଥିଲେ ଘରେ ସାଧବାଣୀ,
ସ୍ୱଛତା ଶୁଚିତା ନଦେଖିଣ ଲକ୍ଷ୍ମୀ
କୋଳେଇଲେ ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ ।

ପ୍ରକୃତି ରୂପିଣୀ ଭଣ୍ଡାର ଘରଣୀ
ପ୍ରକୃତିର ପୂଜା ପାଇ,
ଧନଜନ ଗୋପ ଦେଇଥିଲେ ବର
ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ ଖୁସି ହୋଇ ।

ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ ଦୋଷେ ଜଗା ବଳରାମ
ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରୁ ତଡି,
ବାରବର୍ଷ କାଳ କଷ୍ଟକୁ ଭୋଗିଲେ
ହୋଇଯାଇ ହିଡିଗିଡି ।

ମନ୍ଦିରୁ ବାହାରି ସାଗର ଦୂହିତା
ବାପଘର ଗଲେ ନାହିଁ,
ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଘର ତୋଳାଇଣ
ଆନନ୍ଦରେ ଥିଲେ ରହି ।

ସର୍ବ ଦେବଦେବୀ ଅଷ୍ଟ ଯେ ବେତାଳ
ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ସହିତ ମିଶି,
ଜଗା ବଳିୟାଙ୍କ ବଡ ପଣିଆର
ଅହଙ୍କାର ଥିଲେ ନାଶି ।।

ସଂସାର ଭିତରେ ଘର କରିଥିଲେ
ପଥର ପଡିଲେ ସହି,
ଘରର ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ ହେଉ
ପରିବାର ଭାବ ଥାଇ ।

ଝିଅ ଜ୍ୱାଇଁଙ୍କର କଳହ ମଧ୍ୟରେ
ଝିଅ ବାପ ରହୁଦୂରେ
ମାଆ ଭଉଣୀଲୋ କଳହ କାରଣୁ
ନଯାଅ ବାପାଙ୍କ ଘର େ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର ପୂଜା ହେଉ ଘରେ ଘରେ
ସେଥିରେ ବାରଣ ନାହିଁ,
ସାମାଜିକ ତତ୍ତ୍ୱ ବୁଝି ଆଚରିଲେ
ସମସ୍ୟା ରହିବ ନାହିଁ ।

ସନ୍ଥ ବଳରାମ କାଳଜୟୀ କାମ
ସମାଜ ସଂସ୍କାର ପାଇଁ,
ସର୍ବେ ମିଳିମିଶି ଦେବଦେବୀ ପୂଜ
ଜାତିପାତି ଭୁଲି ଯାଇ ।

ସୀମାଞ୍ଚଳ ଖଟୁଆ, ଭୁବନେଶ୍ଵର

Post a Comment

0Comments
Post a Comment (0)

ସୋସିଆଲ ନେଟୱାର୍କରେ ସେୟାର କରନ୍ତୁ