ଏଇ ତ ଜୀବନ - ଦେବରାଜ ରଣା

0

ଭାବନା ଭୂଇଁରେ ଭାବ ହଜିଗଲା
ଭାଙ୍ଗିଗଲା ପୁଣି ସ୍ଵପ୍ନ,  
ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ରାତିରେ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ଲିଭିଗଲା
ମେଘ ଆଢ଼ୁଆଳେ ଜହ୍ନ ॥

ସ୍ଵପ୍ନ ସାଜିଥିଲି ନିଦ ହଜା ପଥେ
ବାଟବଣା ପଥିକ ହୋଇ,
ଜୀବନ ମୋହରି ଗୋଲାପ ପାଖୁଡା
କଣ୍ଟକ ବଣରେ ଥାଇ ॥

ଶିଶିର ପାଣିରେ-ନୌକା ଭସେଇଲି
ହତଭଗା ନାବିକ ସାଜି,
କାକର ଭୂଇଁରେ ପହଁରୁଥିଲି 
କାଳ ବୈଶାଖୀରେ ଭିଜି ॥

ବାମନ ହୋଇ ତୋଲୁଥିଲି ଜହ୍ନ
ଘର ଟେ ତୋଳିବି ବୋଲି,
ତାରକା ମଣ୍ଡଳେ ଲିଭିଗଲା ଚିହ୍ନ
ଶୂନ୍ୟେ ପଡ଼ିଲା ଆଶା ଥାଳି ॥

ଅଳସ ଦେହ ଭିଜୁଛି ଝାଳରେ
ପଲଙ୍କ ନିଦ୍ରାରେ ପଡ଼ି,
କଳଙ୍କ ଦାଗରେ ପିଠି ସିଝିଗଲା 
ବାଟ ଚାଲି ଗଲି ଗଡ଼ି ॥

ଚାଉଳଡ଼ିଆଁ, ଲାଠୋର, ବଲାଙ୍ଗୀର

Post a Comment

0Comments
Post a Comment (0)

ସୋସିଆଲ ନେଟୱାର୍କରେ ସେୟାର କରନ୍ତୁ