ବିରହ ବହ୍ନି - ଆର୍ତ୍ତତ୍ରାଣ ଖୁର୍ଡିଆ

0

ବିବାହିତା ମୁହିଁ ଭୁଲି ପାରୁ ନାହିଁ
ମଥାରେ ପିନ୍ଧି ବି ସିନ୍ଦୁର,
ପହିଲି ପ୍ରଣୟ କରଇ ଅଥୟ
ମନ ଖୋଜେ ନିରନ୍ତର ॥ 

ଜ୍ୟୋସ୍ନାର ପରଶେ କୁମୁଦିନୀ ହସେ
ନୀରପୂର୍ଣ୍ଣା ସରୋବରେ,
ତୁମର ସେ ସ୍ମ୍ରତି ସ୍ନେହାଶିଷ ପ୍ରୀତି
ନିତି ଭାବେ ନିର୍ଜନରେ ॥ 

ଲଗାଇ ବୁକୁରେ ଉଦ୍ଧତ ଅଙ୍ଗରେ
ନେଉଥିଲ ଯେବେ ଭିଡି,
ଲାଜୁଆ ମରମେ ତୁଟାଇ ସରମ
ମିଛେ ଯାଉଥିଲି ଚିଡି ॥ 

ଆଜି ବି ସେ ଛୁଆଁ କରିଛି କିମିଆଁ
ଝୁରୁଛି ନିଦାଘ ବୟସେ,
ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ବେଳର ମିଳନ ଆମର
ମନେ ପଡେ ଅବଶୋଷେ ॥

Post a Comment

0Comments
Post a Comment (0)

ସୋସିଆଲ ନେଟୱାର୍କରେ ସେୟାର କରନ୍ତୁ